When in Rome…
Zoals het goede gasten betaamt, proberen wij ons aan Japan aan te passen. We scheppen genoegen in het uitwisselen van buiginkjes met iedereen, trekken braaf overal onze schoenen uit en doen leen-slofjes aan, en maken geheel naar Japans gebruik met een grote smile suffe poseerfoto’s voor monumenten:
Het stoppen voor rode stoplichten bij het oversteken van de straat wil nog niet zo lukken, maar dat terzijde.
Wat weer wel goed lukt is ons conformeren aan de groep. Japanners behoren graag tot een groep, welke groep dan ook, dus waarom niet tot de groep van dit hotel? En dat je bij deze groep hoort, wil je vervolgens ook graag laten zien. Wat natuurlijk goed kan door middel van kleding, dus ziedaar: het hotelpakje. Iedere gast krijgt een pakje, een soort pyjama, te leen die je aan dient te doen als je naar het badhuis op de bovenste verdieping gaat. Maar waar je ook gerust mee aan de ontbijttafel mag verschijnen, of ’s avonds in naar de receptie kan gaan om iets te vragen. Wat ik allemaal enthousiast heb gedaan. Gêne? Welke gêne?
Zo hobbelen wij samen met onze groepsgenoten vrolijk in ons pakje rond:
En Bas moest denken aan “ We are all individuals” uit Monty Python’s ‘Life of Brian’: http://www.youtube.com/watch?v=LQqq3e03EBQ
Reacties
Reacties
Het is even slikken jullie in boevepakken te zien Maar de gezichten erboven stelde me weer gerust.
En Arjen pas op met wat je eet
Veel plezier met elkaar Zo te zien lukt dat aardig
Groet Carola
Hartstikke leuk je verhaal!
Hotmail is aan het werk aan iets en ik zit heerlijk je reis verslag te lezen.
Nooit geweten dat dit zo kon?!
Wilma's eerste stap verder dan Hotmail.
Ik ga even verder lezen, want wat heb je een reis gemaakt zeg!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}